one upon the time....ahaks...cite nih asalnye dari kampung solok kutu...kampung terpencil dan berjiran dengan kampung solok uban...ader seorang budak lelaki bername ude dah kerasukkan...asyik meracau tak kire siang mahupun malam......beliau berperangai begitu sejak kematian sahabatnye bernama kamariah...sejak kecil lagi ude dan kamariah berkawan rapat..tak kire ke mane saje asyik berdueng je...sehinggalah ketika ude berumur 18 tahun...beliau dikejutkan dengan kematian kamariah..."kau jangan main2..bende nih bukan boleh main2"..sound ude kepada kawan nya sudin selepas sudin memberitahu beliau ttg kematian kamariah akibat dilanggar kereta ketika sedang melintas jalan...ketika itu ude sdg berkerja di bandar melake...lantas dgn serta merta ude bergegas balik ke rumah...dan mendapati kamariah sudah terbujur kaku tidak bernyawa...tuhan saje yg tahu begaimana hancurnya hati ude...seperti mahu dihempas2 dan dicampakkan ke dlm bakul berisi hampas kelape...selepas org kampung selesai menanam kamariah..ude seperti kerasukan secara tiba2.."kamariaaaaah!"..."kamariaaahh!"..jerit ude berkali2..."aku nak kamariah!"begitulah perangai ude sejak kematian kamariah..semakin hari semakin teruk...pelbagai cara diusahakan oleh org tua beliau..namun kerasukkan ude masih juga tak reda...sehingga lah satu hari rumah ude didatangi seorang lelaki tua..wajahnya bersih..berpakaian serba putih dan kemas..memberi salam..dan dibalas salamnye oleh bapa ude..."saye dengar ade org sakit kerasukkan di dlm umah nih"..bertanya org tua itu kpd bape ude...lalu bapa ude pun menceritakan segala galanya pd org tua tu...dan org tua itu pun menawarkan diri utk mengubat penyakit ude tu...org tua itu masuk kedalam bilik ude ttp diherdik oleh ude.."hoi..sape suruh kau masuk hah!...kau tak nampak ke aku tgh sibuk nih...jangan kacau aku nak bersama ngan kamariah...keluar!!"...herdik ude kpd org tua tu sambil memeluk erat bantal peluk yg dikatanya kamariah...org tua itu tak membantah..lalu berlalu keluar...lalu duduk lah dia di tepi pintu umah ude...setelah dihindangkan air kopi bersama biskut marry...org tua itu sedia mengubati penyakit misteri ude itu...dengan syarat bapa ude hendaklah menyediakan duit sebanyak rm2000.00..alangkah terkejutnya bapa ude mendengar permintaan org tua itu..."org tua nih nak kenceng aku ke"..bisik hati bape ude...tetiba org tua itu bersuara..."jangan encik ingat sayer nak kenceng encik...saye berniat baik..percayalah"...cuak muke bape ude bile org tua tu ckp camtu...dengan serta merta bapa ude bergegas ke atm maybank..kuarkan dua ribu pastu terus bagi kat org tua tu..."dengan duit ini saye akan carikan penawar utk anak encik..beri saye mase sehari"..kate org tua tu...keesokan hari nya..bila matahari mula menegak org tua tu datang kembali ke umah ude..di berinya salam...lalu bapa ude menjawab salamnya..."aik!...ni ape kes??"..kate bape ude kehairan melihat org tua itu bukan dtg seorang diri...'inilah penawar untuk ude"...kate org tua tu seraya menjerit menmanggil nama ude...."ude!..keluau leeee ude oooiii!!".....ude pun terpacul di muka pintu...mencari sore yg memanggilnya tadi...tiba2..."hah!..kamariah??...kau...kau masih hidup??..hahaha...kamariah aku masih hidup!!".....dengan serta merta penyakit kerasukkannya hilang...wajahnya kembali ceria....jiran2 nye semua dtg mengerumuni umah ude...mereka pun berasa bersyukur kerana ude dah kembali pulih...sudin yg juga berada disitu pun tak dapat menahan sebak melihat gelagat ude memeluk kerbau betina dewasa yang dianggapnya kamariah...kerbau betina perliharaannya yg mati itu..."hai..ade ke kerbau dibaginya name kamariah"...pikir org tua yang baik itu...sekian....
Saya rasa dari cerita ko cuba ko check dia punya DNA..kali kerasukan pasal Kamariah mungkin kamariah baka dual band sebab Ude memang perempuan tapi kamariah mungkin sejarahnya dia lelaki dan surat beranaknya tersilap dari kamal ria tertukar jadi kamariah dan sudah telanjur terpaksa jadi perempuan dan sebenarnya cerita mereka hanya Ude dan kamariah saja yang tahu...Akibat dari perpisahan mereka menyebabkan Ude jadi orang yang tidak ketentuan dan sering mengalami migrane,gastriklah kitaran haid tidak tentulah dan macam-macamlah..siapa tidak sedih kalau orang yang selama ini tempat dia bikin panas-panas kita sudah tiada...